Rys historyczny
Początki historii straży pożarnej w Janowie Lubelskim sięgają jeszcze czasów rozbiorów Polski. Dokumenty świadczące o dokładnej dacie jej powstania spłonęły w czasie masowego pożaru w 1921 roku. O wielkości pożaru świadczy fakt, iż spłonęło wówczas 340 domów co stanowiło 50 % zabudowy miasta.
Stowarzyszenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Janowie Lubelskim powołano w
1905 r.
Od 1921 roku siedzibą Ochotniczej Straży Pożarnej w Janowie Lubelskim była remiza położona przy ulicy Szewskiej. Początkowo jednostka dysponowała ręczną sikawką, którą czerpano wodę z cieków wodnych do beczki czterokołowej oraz dwoma wozami konnymi do przewozu sprzętu i strażaków.
P
oczątki motoryzacji sięgają 1930 roku, kiedy to ze środków własnych OSP zakupiła pierwszą motopompę. W 1931 roku posiadała już na swoim wyposażeniu samochód marki Opel przystosowany do celów pożarniczych. Innym ważnym faktem w historii tutejszej OSP było założenie w 1927 roku orkiestry dętej. Orkiestra działała do czasu wybuchu II wojny światowej.
II Wojna Światowa rozpoczęła się w Janowie Lubelskim bombardowaniami lotniczymi, które spowodowały, zniszczenia i spalenia w 90% zabudowy miasta. W ich gaszeniu brała udział miejscowa straż pożarna.
Całą okupację straż pożarna pełniła swoje obowiązki, Wielu członków straży zasiliło szeregi konspiracji, oraz podziemnych organizacji zbrojnych narażając się na konsekwencje okupanta. Wielu druhów za swoją działalność trafiło do obozu w Oświęcimiu.
Ze względu na położenie miasta wśród „ Lasów Janowskich „ na terenie tym działało wiele organizacji konspiracyjnych. Janowscy strażacy chronili miejscowe organizacje poprzez wcześniejsze ich ostrzeganie o zamiarze dokonywania rewizji. Pełnili również warty, które miały na celu zwiększenie bezpieczeństwa mieszkańców miasta oraz możliwość wcześniejszego ich ostrzegania o planowanych przez okupanta łapankach.
W pierwszych latach powojennych OSP zakupiła ze środków społecznych samochód marki „ Renault”, który został przystosowany dla potrzeb gaśniczych. Mimo braków w wyposażeniu technicznym strażacy prowadzili działalność operacyjną na poziomie, na jaki pozwalało im wyszkolenie i posiadany sprzęt pożarniczy.
Organizatorem Powiatowej Komendy Straży Pożarnych w Janowie Lubelskim był asp. poż. Bronisław Różański stanowisko komendanta objął z dniem 1 stycznia 1956r. Z tą sama datą z dniem 1 stycznia 1956 roku powiat janowski został reaktywowany ( W 1941 roku siedzibę władz powiatowych hitlerowcy przenieśli do Kraśnika. Janów Lubelski powiatem został ponownie w 1956 roku ) i decyzją ówczesnego Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Lublinie powołano Komendę Powiatową Straży Pożarnych w Janowie Lubelskim. Głównym zadaniem Komendy Powiatowej Straży Pożarnych jako organu administracji państwowej była organizacja całokształtu ochrony przeciwpożarowej na podległym jej terenie, w tym tworzenie nowych jednostek OSP, ich szkolenie i wyposażenie w sprzęt pożarniczy, budowa strażnic pożarnych i urządzeń zaopatrzenia wodnego, organizacja ćwiczeń i zawodów OSP, kontrola bezpieczeństwa pożarowego i zakładów pracy, organizacja walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi.
Taki stan prawny ze zmianami w różnym zakresie trwał do 1 lipca 1992 r. do czasu wprowadzenia w życie nowej ustawy o ochronie przeciwpożarowej i utworzenie struktur Państwowej Straży Pożarnej.
Biuro Komendy mieściło się początkowo w budynku prywatnym przy
ul. Bialskiej, wiosną 1958 r. przeniesione zostało do nowo wzniesionego budynku Powiatowej Rady Narodowej przy ul. Zamoyskiego. ( obecnie Urząd Miasta )
Tak zwana „dyżurka” łącznie z magazynkiem komendy mieściła się początkowo w dwóch niewielkich pomieszczeniach starego budynku, a sprzęt pożarniczy garażowano w starej drewnianej szopie. W drugiej połowie 1958 roku z inicjatywy miejscowej OSP rozpoczęto budowę strażnicy przy ulicy Długiej ( obecnie ulica Piłsudskiego obecna siedziba KP PSP ), w której miała mieć siedzibę Komenda Powiatowa. W chwili powstania Komenda Powiatowa posiadała na wyposażeniu motocykl WFM oraz rower zaś miejscowa OSP dysponowała samochodem pożarniczym Star 20 jak również samochodem Renault.
Obowiązki Komendanta Powiatowego Straży Pożarnej od 30 października 1958 do 30 kwietnia 1959r. sprawował starszy strażak Bronisław Gorzelewski.
W dniu 2 maja 1959r. na stanowisko Komendanta Powiatowego Straży Pożarnych powołany został asp. poż. Henryk Dyguś, skierowany tu przez płk. poż. Mieczysława Stylskiego Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Lublinie.
W chwili reaktywowania powiatu janowskiego 1956 r. na jego terenie istniało 20 jednostek OSP, w tym 1 jednostka typu S ( OSP Janów Lubelski), pozostałe dziewięć jednostek OSP ma na swoim wyposażeniu motopompy, w tym osiem jednostek posiadało stare i nietypowe motopompy; pozostałe straże wyposażone były w sikawki ręczne. Dzięki zaangażowaniu pracowników Komendy Powiatowej Straży Pożarnych w okresie następnych lat nastąpił intensywny rozwój ochotniczych straży pożarnych w powiecie, których stan w 1970 roku wynosił 64 straże. 14 z nich na swoim wyposażeniu posiadało już samochody pożarnicze, bądź zastępcze. Do czasu wprowadzenia nowego podziału administracyjnego w 1975 roku ilość OSP zmotoryzowanych zwiększyła się do liczby 19.
Istniejące wcześniej i nowopowstające jednostki OSP posiadały bądź też budowały w pierwszych latach powojennych w większości drewniane remizy strażackie . Początek wznoszenia murowanych strażnic na naszym terenie sięga lat 1957, 1958. Wtedy to wybudowano strażnice w Godziszowie III, w Wólce Ratajskiej i Branewce, w latach 1959- 1960 zaś w Kawęczynie i Potoczku. W okresie 1961/1975 wybudowano w powiecie i oddano do użytku 23 strażnice, natomiast w układzie województwa tarnobrzeskiego 11 nowych strażnic OSP.
W 1959 roku wskutek długotrwałej suszy tego lata w powiecie powstało wiele groźnych pożarów. Największy z nich wybuchł 6 październik we wsi Krzemień I podczas, którego spaleniu uległo 48 budynków. W czasie 27 powstałych w tym roku pożarów spaleniu uległo 96 budynków.
W 1960 roku Powiatowa Komenda Straży Pożarnej otrzymała z Wojewódzkiej Komendy Straży Pożarnych w Lublinie motocykl M- 72 z wózkiem .
Już w 1961 r. biuro Komendy zostało przeniesione do niewykończonej strażnicy pożarnej. Samochody pożarnicze OSP i motocykle KP SP znalazły się w nowych garażach budowanej w dalszym ciągu strażnicy pożarnej.
Na dzień 31 grudnia 1968 roku w PKSP zatrudnionych było 14 funkcjonariuszy z tego 2 oficerów, 2 podoficerów i 8 kierowców, jak również 1 pracownik cywilny i 1 palacz c.o. W powiecie zarejestrowanych było 58 jednostek OSP w tym 3 zakładowe.
Kolejny nieparzysty 1971 rok daje o sobie znać wzmożoną palnością. W powiecie notuje się 51 pożarów. Spaleniu uległo 280 budynków w tym 216 całkowicie. Najtragiczniejszy w skutkach okazuje się pożar powstały w dniu 31 lipca we wsi Zdziłowice II gdzie spłonęło 128 budynków.
Latem 1973 roku rozpoczyna się nadbudowa pietra miejscowej strażnicy pożarnej. Wiele prac szczególnie niefachowych, wykonują społecznie pracownicy Komendy.
Z